زندگی بیجاشده گان داخلی شدیدا به کمک ها و مساعدت های دولت و نهادهای بین المللی وابسته است.
قرار است حکومت افغانستان و سازمان ملل متحد در هفته های آینده ی کمپاین کمک به بیجاشده گان داخلی را راه اندازی کند. طبق آمارهای نشر شده از سوی نهادهای دولتی، در یک سال گذشته نزدیک به یک میلیون نفر در افغانستان آواره شده اند که بیش از ۳۰۰ هزار تن آنان دوباره به محل سکونت اصلی شان بر نگشته اند. وزیر دولت در امور رسیدگی به حوادث طبیعی گفته است که دولت افغانستان برای رسیدگی به مشکلات بیجاشده گان داخلی، نیاز به کمک ۵۰۰ میلیون دالری دارد.
افزایش ناامنی و حوادث طبیعی از عوامل افزایش بیجاشده گان داخلی در کشور بوده است. حکومت وحدت ملی تا هنوز نتوانسته است به وعده ها و مسئولیت های خود در قبال حمایت از بیجاشده گان داخلی و کمک به آنها موفق عمل کند و نیازمندی های همه ی بیجاشده گان داخلی را پاسخ بگوید. کمک های که به بخشی از بیجاشده گان صورت گرفته است ناکافی بوده است و فقط محدود به اقدام حمایتی و کوتاه مدت شده است. به نیازمندی های دایمی و دراز مدت بیجاشده گان، از قبیل حق مسکن، حق دسترسی به آموزش و تعلیم، حق صحت، حق محیط زیست سالم و حق داشتن امنیت، توجه جدی صورت نگرفته است.
اکنون در فصل زمستان و با توجه به سرمای شدید، مشکلات بیجاشده گان داخلی افزایش می باید و آنها بیشتر از هر زمانی دیگر در معرض خطرات ناشی از سرمای شدید، قرار می گیرند. طبق آماری که وزیر دولت در امور رسیدگی به حوادث طبیعی اعلان کرده است، از آغاز سال جاری تا کنون بیش از ۱۵۰۰ نفر بر اثر حوادث طبیعی جان داده اند و نزدیک به ۳۰۰۰ نفر دیگر زخمی شده اند. اما اگر در فصل زمستان به مشکلات بیجاشده گان داخلی توجه نشود و برای آنها کمک های لازم و به موقع صورت نگیرد، خطر سرما جان بسیاری از بیجاشده گان را تهدید می کند و آمار تلفات ناشی از حوادث طبیعی نیز افزایش خواهد یافت.
یکی از مشکلات اصلی روند کمک به بیجاشده گان و آسیب دیدگان از حوادث طبیعی در سالهای گذشته، این بوده است که کمک ها به موقع و در زمان نیاز فوری صورت نگرفته است و مسئولین اداره مبارزه با حوادث طبیعی اقدامات فوری را برای رسیدگی به مشکلات آسیب دیدگان از حوادث طبیعی و نا امنی، انجام نداده اند و این باعث شده است که آمار تلفات بالا برود. اکنون نیز که فصل سرما آغاز شده است و در بسیاری از مناطق کوهستانی برف باریده است، گزارشی از کمک به بیجاشده گان داخلی وجود ندارد و دولت تازه می خواهد تقاضای کمک برای رسیدگی به مشکلات بیجاشده گان را بکند، کاری که لازم و ضروری است، اما دیر هنگام صورت می گیرد.
با توجه به اینکه امسال آمار بیجاشده گان داخلی افزایش بی سابقه یافته است و احتمال دارد حوادث طبیعی نیز همانند سالهای قبل رخ دهد، نیاز است تا مسئولین وزارت دولت در امور رسیدگی به حوادث طبیعی، تدابیری را روی دست بگیرند که بتوانند کمک ها را در زمان مناسب و به موقع به آسیب دیدگان حوادث طبیعی و بیجاشده گان برسانند.
زندگی بیجاشده گان داخلی شدیدا به کمک ها و مساعدت های دولت و نهادهای بین المللی وابسته است. آنها بدون کمک و همکاری این نهادها، نمی توانند بر مشکلات زندگی شان فایق آیند و اعضای خانواده ی خود را از قرار گرفتن در معرض خطر نجات دهند. اما متاسفانه کمک ها و مساعدت های که در سالهای گذشته به بیجاشده گان داخلی صورت گرفته است مدیریت درست نشده است و بسیاری از بیجاشده ها از مساعدتها محروم مانده اند. مدیریت درست کمک ها و توزیع به موقع آنها نیز ضروری است.
از سوی دیگر حکومت افغانستان برای حل معضل بیچاشده گان داخلی باید عوامل بیجاشده گی را از بین ببرد. مهمترین عامل بیجاشده گی داخلی در سال گذشته نا امنی و تشدید جنگ بوده است. تلاش برای تامین امنیت در بخش های مختلف کشور علاوه بر اینکه به ثبات کشور کمک می کند، از بیجاشدن شهروندان از محل سکونت شان، جلوگیری خواهد کرد و بسیاری از مشکلات ناشی از این موضوع را برطرف خواهد ساخت.